Daar stond ik dan, op mijn verjaardag, te keer te gaan tegen alles en iedereen. Iets wat een feestelijke dag had moeten zijn eindigde in de motor voor de rest van mijn leven. Ik zag mezelf schreeuwen, huilen en instorten. De handrem brak af. Ondanks dat ik zag hoe idioot ik bezig was kon ik mezelf geen halt roepen. Alle opgekropte frustratie, woede en verdriet van de afgelopen jaren kwam er in één keer uit. Ik was er klaar mee.. Zo nooooit meer! Vanaf dat punt werd alles anders.
"Ik keurde mezelf volledig af waardoor mislukking gegarandeerd was."
Voor dit punt was mijn leven heel anders...
Ik leefde een leven waar elke dag ongeveer hetzelfde was. Ik cijferde mezelf volledig weg en deed wat er van me gevraagd werd; Ik ging naar mijn werk, probeerde een perfecte vriendin te zijn, deed het huishouden, zat in de avond Netflix te bingewatchen en ging naar bed. Waar ik vervolgens uren lag te malen over al mijn dromen en hoe die nooit werkelijkheid zouden worden voor ik eindelijk in slaap viel. De volgende dag stond ik weer op en begon het hele verhaal weer opnieuw. Die dromen waren echt een ver van mijn bedshow..
“Zij heeft makkelijk praten, ze heeft gewoon geluk gehad”. Waren de gedachtes die door mijn hoofd schoten als ik iemand voorbij zag komen met mijn droom leven. Ik wist zeker dat mij dit nooit zou lukken en dacht er niet eens aan om het te proberen.. Want wat had dit voor zin?
Van pleaser naar me-first.
Nadat ik de volgende dag bij was gekomen van mijn tirade ging ik ijverig opzoek. Ik nam een coach in de arm en vanaf dit punt zette ik mezelf op de eerste plaats. Ik verlangde naar rust en vrijheid. Dit waren voor mij op dat moment nog ongrijpbare begrippen maar ik wist dat ik dit nodig had anders zou ik in die cirkel blijven zitten. Ik ging een traject aan waar ik mijn verleden recht in de ogen moest kijken. Het misbruik wat ik mee maakte als kind, de angst om niet begrepen te worden, de eenzaamheid die ik al jaren lang voelde en de stemmen in mijn hoofd die me keer op keer vertelde dat ik niet goed genoeg was en dat ik nooit liefde zou ontvangen.
Ik kwam er achter dat ik volledig vanuit mijn hoofd leefde en liet me leiden door mijn angsten. Ik deed alles om maar leuk gevonden te worden door anderen. Vooral meningen van mannen liet ik hier in leiden. Grenzen waren er niet en naar mijn gevoel luisteren was iets wat ik nog nooit had gedaan. Ik had hierdoor vastgeroeste patronen opgebouwd en had letterlijk een zwart-wit brein. Ik zag mijn gedachten en angsten als de enige waarheid en iets daar buiten kon ik me haast niet voorstellen. Ik was heel de dag aan het malen over alles wat beter kon en alles wat ik niet had bereikt. Waardoor ik letterlijk mijn eigen belemmering was geworden. Ik keurde mezelf volledig af waardoor mislukking gegarandeerd was.
Het was enorm zwaar om in te zien dat ik het mezelf zo ontzettend moeilijk had gemaakt. Maar nu ik dit wist kon ik er eindelijk iets aan gaan doen! Ik was er dan ook zeker van dat ik er alles aan zou doen om deze cirkel te doorbreken en met succes!
Na een jaar keek ik in de spiegel en ik zag een powerhouse als reflectie. Ik kon het me haast niet voorstellen dat ik dat was maar mijn doorzettingsvermogen en motivatie hadden me gebracht waar ik wilde zijn. Hoe ongrijpbaar vrijheid en rust eerst nog leek zo sterk voelde ik dat nu van binnen.
Door de keuzes die ik in dat jaar voor mezelf had gemaakt heb ik mezelf weer terug gevonden. Ik heb de man die mij misbruikte als kind vergeven. Iets wat mij zo veel heeft gebracht. Ik heb mijn relaties van de afgelopen jaren geanalyseerd waar ik een duidelijk patroon in ontdekte. Relaties waar ik mezelf volledig in kwijt was geraakt en waarin ik alles deed om mijn partners tevreden te houden, in de hoop liefde en geborgenheid te mogen ontvangen.
Ik ben mijn dromen na gaan jagen en gestopt met het luisteren naar al die stemmetjes in mijn hoofd die mij al deze onzin vertelde. Ik luister nu naar mijn gevoel en laat die kippen in mijn bovenkamer maar lekker kakelen. Maar het belangrijkste van allemaal, ik geloof weer in mezelf. Ik weet dat ik liefde kan ontvangen door mezelf te zijn en ik geloof dat ik alles maar dan ook alles kan bereiken wat ik maar wil. Dit geeft mij zo een enorme kracht dat ik de wereld aankan.
"Ik kan me nog ontzettend opwinden over mensen die een hamburger op zijn kop eten."
Van hoofd naar hart.
Een zelfverzekerde vrouw met een missie!
In die spiegel zag ik ook een zelfverzekerde vrouw met een missie en die vrouw ben ik! Ik was vast besloten dat de kennis die ik in dit jaar geleerd had wilde gaan delen. Want niemand maar dan ook echt niemand verdient het om zich zo slecht te voelen zoals ik me ooit gevoeld had. Ik kon het niet begrijpen dat wij dit niet van jongs af aan geleerd krijgen en dat ik eerst 10 keer mijn hoofd had moeten stoten voordat ik deze kennis tot me kreeg. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen dit moet weten.
Samen met mijn onuitputtelijke leergierigheid dook ik de boeken in. Ik zoog als een spons alle informatie op en plakte er nog een coaching opleiding aan vast. Vervolgens specialiseerde in me in relatie verslavingen en hyperseksualteit. Als een stoomtrein stoof ik onvermoeibaar door en dat was niet voor niets.
Ik heb mijn roeping gevonden en mijn vuur gaat elke dag feller branden. Ik ben er klaar voor om jou te begeleiden en naast je te staan. Dat is mijn missie en daarom doe ik wat ik doe.
Nee hoor.. Ik kan me nog ontzettend opwinden over mensen die een hamburger op zijn kop eten. Ook heb ik nog steeds angsten en leer ik nog elke dag leven met de fobie voor ogen waar ik soms behoorlijk last van heb. Verder ben ik nog steeds dezelfde Kim die de slappe lach krijgt om de meest droge humor en over kiezelstenen struikelt. En o ja, ik ben ook nog steeds trotse ambassadrice van de club Stront Eigenwijze Mensen. Conclusie; ik ben net als jij gewoon een mens!
Ik vind het leuk om jou ook beter te leren kennen! Deel je jouw verhaal met mij? Ik ben oprecht benieuwd naar jou.
Wat staat er nog tussen je huidige situatie en je droom in?
Ow, en als je denkt dat ik nu volledig zen ben?
